Winnaarsmentaliteit
Afgelopen dagen stond het internet er vol van. Een interview met Erik ten Hag, trainer van FC Utrecht en coming man. 'De winnaarsmentaliteit is uit ons voetbal gesloopt' was zijn belangrijkste quote. Om daarna te vervolgen met:"geen scheidsrechter, geen standen meer bij de jeugd… Hoe ga je dan ooit een winnaarsmentaliteit krijgen? Wie bedenkt zoiets? We zijn doorgeslagen in het sociale aspect en de gedachte dat alles maar leuk en gezellig moet blijven."
Wat is dat toch dat eredivisietrainers en (ex-)topvoetballers zich allemaal met het jeugdvoetbal bemoeien? Een professor in de theoretisch natuurkunde haalt zelden de krant met een harde uitspraak over het gebrek aan wetenschappelijke aanpak op de kleuterschool bij het spelen in de zandbak.
En ook een Max Verstappen heb ik nog geen zware kritiek horen geven op de bochtentechniek die door het CBR wordt aangeleerd. Alleen bij voetbal menen trainers aan de top ook de wijsheid in pacht te hebben van beginnen met sport en leren.
Volgens mij gaat Erik ten Hag op twee plaatsen de mist in. Ten eerste is de correlatie tussen wat jongetje en meisjes van 8 en 9 op het voetbalveld doen en de prestaties in de Eredivisie en het Nederlands Elftal bijzonder klein. Wetenschappelijk is er voor die stelling vrijwel geen bewijs. Wat dat betreft zou de professor theoretische natuurkunde wel even uit mogen halen naar Erik ten Hag.
Maar het belangrijkste is voor mij nog wel dat het jeugdvoetbal niet bestaat voor het Nederlands Elftal of de eredivisie. Allereerst is percentage toekomstige topvoetballers in de Onder 8 en Onder 9 competitie alleen in promillen uit te drukken. Dus om daar je sport en de sportbeleving nu op af te stemmen?
Jeugdsport is er vooral voor om plezier te beleven aan sporten in het algemeen. Voetbal, tennis of hockey het maakt allemaal niet zoveel uit. Inzetten op winnaarsmentaliteit zal vooral veel verliezers creëren. Want als mijn team een wedstrijd wint, verliest de tegenpartij. Win-win is niet echt een sportbegrip.
Kortom binnen mijn team hou ik wel sociale aspecten goed in de gaten houden. En ja, er wordt ook gewonnen en verloren. Maar ik laat ze meer kanten zien van sport. Bijvoorbeeld dat met slechtere spelers in je team ook gesport kan worden. Of dat Thimo bij ons de hele wedstrijd mee mag doen, ook al verliezen we daardoor.
Als ik dat goed doe is de kans dat mijn spelers ook op latere leeftijd nog steeds sporten veel groter. Met alle gezondheids- en andere maatschappelijk voordelen van dien. En daar is dan wel weer wetenschappelijk bewijs voor.
Wat is dat toch dat eredivisietrainers en (ex-)topvoetballers zich allemaal met het jeugdvoetbal bemoeien? Een professor in de theoretisch natuurkunde haalt zelden de krant met een harde uitspraak over het gebrek aan wetenschappelijke aanpak op de kleuterschool bij het spelen in de zandbak.
En ook een Max Verstappen heb ik nog geen zware kritiek horen geven op de bochtentechniek die door het CBR wordt aangeleerd. Alleen bij voetbal menen trainers aan de top ook de wijsheid in pacht te hebben van beginnen met sport en leren.
Volgens mij gaat Erik ten Hag op twee plaatsen de mist in. Ten eerste is de correlatie tussen wat jongetje en meisjes van 8 en 9 op het voetbalveld doen en de prestaties in de Eredivisie en het Nederlands Elftal bijzonder klein. Wetenschappelijk is er voor die stelling vrijwel geen bewijs. Wat dat betreft zou de professor theoretische natuurkunde wel even uit mogen halen naar Erik ten Hag.
Maar het belangrijkste is voor mij nog wel dat het jeugdvoetbal niet bestaat voor het Nederlands Elftal of de eredivisie. Allereerst is percentage toekomstige topvoetballers in de Onder 8 en Onder 9 competitie alleen in promillen uit te drukken. Dus om daar je sport en de sportbeleving nu op af te stemmen?
Jeugdsport is er vooral voor om plezier te beleven aan sporten in het algemeen. Voetbal, tennis of hockey het maakt allemaal niet zoveel uit. Inzetten op winnaarsmentaliteit zal vooral veel verliezers creëren. Want als mijn team een wedstrijd wint, verliest de tegenpartij. Win-win is niet echt een sportbegrip.
Kortom binnen mijn team hou ik wel sociale aspecten goed in de gaten houden. En ja, er wordt ook gewonnen en verloren. Maar ik laat ze meer kanten zien van sport. Bijvoorbeeld dat met slechtere spelers in je team ook gesport kan worden. Of dat Thimo bij ons de hele wedstrijd mee mag doen, ook al verliezen we daardoor.
Als ik dat goed doe is de kans dat mijn spelers ook op latere leeftijd nog steeds sporten veel groter. Met alle gezondheids- en andere maatschappelijk voordelen van dien. En daar is dan wel weer wetenschappelijk bewijs voor.
Reacties